Richting de zon

Na onze laatste dag in Sydney te hebben afgesloten met veel zon, konden wij deze nieuwe morgen opnieuw begroeten met veel zonneschijn. Een toch wel fijne veronderstelling na al de regen waar we al een beetje gewend aan waren geraakt. Zoals in het vorige verslag gemeld zouden we onze weg vervolgen in de Blue Mountains. Met Bjorn als chauffeur werd er als eerst naar het Wentworths Waterfalls uitzichtpunt gereden. Na de auto geparkeerd te hebben moest er nog een kleine wandeling gemaakt worden. Om aan te tonen dat het met de conditie nog goed zat werd in looppas de steile trappen bedwongen. Het gemak waarmee dit gedaan werd maakte duidelijk dat we alledrie al speelklaar zijn voor het nieuwe voetbalseizoen. Enfin, aangekomen op het uitzichtpunt was het uitzicht adembenemend en de waterval kletterde van grote hoogte naar beneden. De camper werd hierna in de richting van het Sublime Point gemanoeuvreerd. Aangezien er wegwerkzaamheden waren, moest de camper iets eerder geparkeerd worden en het laatste stukje werd ter voet afgelegd. Sublime point verschafte ons een subliem uitzicht (hoe kan het ook anders). Inclusief was een gratis tourguide in de vorm van een wegwerker die pauze nam. De beste man wist ons veel dingen over het Sublime Point te vertellen. Onze weg werd vervolgd naar een van de toeristische hoogepunten van de Blue Mountains; The Echo Point. Tenminste dat leidden wij af uit het aantal toeristen die op die plek aanwezig waren. Op het Echo Point hadden we onder andere uitzicht op de drie gezusters, die bestonden uit drie rotspartijen naast elkaar. Het verhaal ging dat er ooit drie zusters waren die zo knap waren dat ze werden achtervolgd door drie gasten. Een tovenares besloot de gezusters te beschermen door ze te veranderen in steen, maar daarna ging de tovenares dood en konden de gezusters niet terugveranderd worden. Een verschrikkelijk slecht verhaal als je het mij vraagt. Maar eerlijkheid gedient te zeggen dat het wel een indrukwekkend beeld was die drie rotspartijen naast elkaar te zien. In hetzelfde stadje als waar het Echo Point gestationeerd was ook gelijk de dagelijkse boodschappen gedaan, waarna onze weg gemaakt kon worden naar de laatste stop van de dag. Weer werd er een uitzichtpunt bezichtigd, die van Govetts Leap deze keer. En sorry als ik in de herhaling val, maar weer was deze erg indrukwekkend. Kijkend in de vallei zag je een overgang van het landschap. Aan de ene kant was er het meer rotsige landschap wat overging in het landschap wat de meeste waarschijnlijk kennen als Toscaans. Om voor de schemering de weg af te zijn, werd besloten om een campingplaats op te zoeken. Hier werden weer paar traditionele kaartspelletjes gedaan en een heerlijke pasta verorberd.

De volgende morgen konden we lekker uitslapen. Ons plan was om vandaag in Newcastle te geraken, maar daarvoor moesten wel de nodige kilometers gemaakt worden. Na een tijdje in de auto wilden we even de benen strekken, dus streken we neer bij de botanische tuinen. Door onze aanwezigheid werd de gemiddelde leeftijd gelijk met 20 jaar naar beneden gehaald. Na alle bloemen met niet te onthouden namen te hebben bekeken, vervolgden we onze weg. Na nog een kleine wifistop gemaakt te hebben bij McDonald's kwamen we rond het avonduur in Newcastle aan. Newcastle deed ons een beetje denken aan Rotterdam met als grootste overeenkomst dat het ook een havenstad was. 's Avonds werd besloten om vanaf de camping de ferry te nemen naar het centrum van Newcastle om een avondwandeling te maken. Na een leuk rondje door de stad gemaakt te hebben moesten we ons terughaasten om de laatste ferry te halen zodat we onze camping konden bereiken.

Aangezien er noodsignalen voor stormen en heftige regenval ten noorden van Newcastle was opgegeven besloten wij om een dagje in Newcastle te blijven. Opnieuw de ferry genomen naar het centrum van Newcastle om daar paar uur door te brengen.Allereerst werd er een oude gevangenis bezocht dat was omgeturnd tot een museum. Hoewel de kunst die er hing niet helemaal ons ding was, bleek het zien van hoe de gevangen vroeger leefde in Australië interessanter. Wij vervolgden onze weg naar Port Scratchley. Hier verdedigden Newcastle zich met succes tegen de Japanners in de WOI die de stad wilden overnemen. Na een heerlijke Subway lunch (voor de opa's en oma's dat is een broodjeszaak) en de dagelijkse boodschapronde, namen we de ferry terug naar onze camping. Na een lekkere spaghetti met knoflookbrood werd er nog wat gekaart om daarna de warme lakens op te zoeken.

Onze weg in noordelijke richting en dus waarschijnlijk ook richting het noodweer moest dan toch echt gemaakt worden. Gelukkig was het 's ochtends in ieder geval droog en zijn we naar Nelson Bay toegereden om daar dolfijnen te slotten. Helaas geen dolfijnen dus de weg werd vervolgd. Om zo snel mogelijk richting de zon te gaan werd besloten om maar zover mogelijk door te rijden. Daarnaast werd de economische beslissing gemaakt om weer een avondje te gaan wild kamperen. Om ons zelf toch nog enige luxe te verschaffen besloten we een uitgebreid avondmaal te bereiden. Er werd hamburgers en kangeroebiefstuk ingeslagen om een heerlijke barbecue te organiseren. Op een van de vele gratis barbecueplaatsen die Australië rijk is werden deze vleeswaren klaargemaakt. En hoe goed het stuk vlees ook is, het moet altijd nog goed klaargemaakt worden. Gelukkig hebben we de Windas-chefkok bij ons en kon Joren een heerlijke medium biefstuk en paar heerlijk malse hamburgers voor ons klaarzetten. Na de maaltijd een reststop opgezocht en weer genoten van onze nachtrust.

Helaas maakte enkele regendruppels ons wakker en dit bleek een voorbode voor de rest van de dag. Onze eerste stop was Port Macquire waar we naar een koala ziekenhuis gingen. Helaas regende het zo hard dat we besloten om maar eerst naar een overdekt winkelcentrum te gaan om later terug te komen naar het koala ziekenhuis. Gelukkig was het een uurtje later inderdaad beter weer en konden we paar koala's van dichtbij spotten. Net zo als gister wilden we onze weg noordwaarts snel hervatten om naar het goede weer te rijden. De rest van de dag waren we dan ook op de weg te vinden. Voor de avond werd er weer een gratis barbecueplaats opgezocht en een heerlijke bruschetta en paar overgebleven hamburgers gegeten. Ook werd er weer een avond wildgekampeerd. Dit keer wel op een mooie locatie vlakbij het strand ons plekje gevonden. Met een mooi uitzicht gingen de ogen dicht met de hoop op beter weer voor de volgende dag.

En onze gebeden werden inderdaad verhoord. We brandde de camper uit door de fel schijnende ochtendzon, maar dat leek niemand erg te vinden aangezien het eindelijk goed weer was. Ironisch genoeg werd deze dag gebaseerd op een binnenactiviteit. Het was namelijk de dag waarop 'the fight of the century' plaats zou vinden tussen Floyd 'Money' Mayweather en Manny 'Pacman' Pacquiao. 's Ochtends haastte we ons dus vanaf onze kampeerplaats naar Coffs Harbour. Hier zochten we voor de verandering weer eens een normale camping op, waardoor we weer een avond legaal konden kamperen. Nadat het kampeerplekje gevonden was vonden we onze weg naar de lokale pub om een goed plekje te bemachtigen. De wedstrijd eindigde helaas voor sommigen in een anticlimax, maar gelukkig scheen de zon nog dus dat was zo weer vergeten. Het zal voor weinigen meer een verrassing zijn maar in de avond er werd weer een heerlijke pasta klaargemaakt. En zo kwam na de afwas en paar kaartspelletjes de dag weer ten einde.

Iedereen had weer een goede nacht gemaakt, zo ook de chauffeur van de dag Joren. En dat was nodig ook, aangezien er een flinke tocht op het programma stond naar Byron Bay. Onderweg werd er een boodschappenstop gemaakt, waarbij de voedselvoorraad weer goed werd aangevuld. Bij dit soort gelegenheden worden we vaak aangesproken door een Australiër die dan benieuwd is hoelang we door het land reizen en waar we naartoe gaan. Erg leuk om te zien hoe sociaal de Australiërs zijn.
Uiteindelijk aangekomen in Byron Bay gingen we op zoek naar een camping. Rijdende door het stadje kwamen we er al achter dat de stad een hoog hippiegehalte heeft. Dit werd bevestigt op de eerste camping waar we een plekje probeerde te vinden. De vrouw van de receptie was zo zweverig, dat alles wat ze zei gevolgd werd door een handbeweging in een willekeurge richting. Ze meldde dat als we op de camping kwamen we lid werden van de familie. We hebben hier toch voor gepast en uiteindelijk een andere camping gevonden. Na het avondeten was het dan weer een keer tijd om te gaan stappen. En gelukkig waren de uitgaandbarretjes wat minder zweverig en hebben we een goede avond gehad.

Het wakker worden was wat moeilijker dan normaal aangezien we voor 10 uur van de camping af moesten en we wat later dan normaal op bed lagen. Gelukkig kon er wat slaap ingehaald worden op het strand waar we de rest van de ochtend vertoefde. Daarna was het tijd voor een iets actievere activiteit: we zouden gaan leren surfen. Gehuld in een modieuze wetsuit gingen we vol vertrouwen met het surfbord het water in na het krijgen van de  instructies van onze leraar. En verrassend genoeg ging het inderdaad zo slecht nog niet en konden we alledrie heel veel meters maken terwijl we op het bord stonden. Na onze eerste kennismaking met surfen smaakt het zeker naar meer. Wat ook goed smaakte was het avondeten die avond wat hard nodig was na een middag vol inspanning. Om toch weer wat geld te besparen weer een gratis kampeerplek gezocht. Toen we uiteindelijk een rest area gevonden hadden, schenen we niet de enigen te zijn die dat idee hadden. Een hele rij campers stonden al geparkeerd. Toch leuk dat budgetleven. Iedereen was heel moe van de inspanningen van de dag en de korte nacht van de nacht ervoor, dus werd er vroeg in het mandje gedoken.

Weer werd er opgestaan met lekker weer. Perfect voor een lekker stranddagje. Dus werd de weg ingezet naar Gold Coast, de zes na grootste stad van Australië. Wij besloten naar het Surfers Paradise te gaan een gedeelte in het centrum van Gold Coast. Een lange boulevard met een schitterend strand doemde op met op de achtergrond ook noh eens een indrukwekkende skyline. Met 28 graden en een strak blauwe hemel werd er genoten van een heerlijk dagje luieren op het strand. Op de boulevard waren ook barbecues gestationeerd, dus nadat we genoeg van het strand hadden werd er een heerlijke barbecue georganiseerd. Courgette, ui, tomaten en aubergines samen met een heerlijk stuk lamsvlees werden allemaal op de barbecue gegooid en daarna heerlijk opgesmikkeld. Om de kosten toch wat te drukken daarna weer onze camper gepositioneerd in een rest area.

Het relaxen op het strand was zo goed bevallen dat we er nog een dagje Gold Coast aan vast zouden plakken. Nu op een iets rustiger gedeelte van Gold Coast, namelijk Burleigh Heads. Helaas kon het witte lichaam van Joren niet zoveel zon aan en was het ondertussen rood getransformeerd, dus hield hij zijn tshirt maar aan en bleef hij een dagje in de schaduw. Aangezien de torso's van Mark en Bjorn al verschrikkelijk bruin waren van twee maanden Azië, hadden zij hier geen last van. Wederom was het heerlijk strandweer en wederom werden er heerlijke groentes en lamsvlees gebarbecued voor het diner. Omdat we de volgende dag naar een national park wilden gaan zijn we al vast die kant op gereden en vlak voor het park werd er weer een rest area gevonden waar de nodige rust weer werd gepakt.

Het nationale park dat bezocht zou worden was het Springbrook National Park. Al vroeg uit de veren gingen we de uitzichtpunten en watervallen af, waarbij vaak naast het uitzicht op het bos ook de skyline van Gold Coast goed gezien kon worden. Het mooiste uitzichtpunt van het park was origineel "Best of All Lookout genoemd". En inderdaad was het een adembenemend uitzicht. Hierna werd doorgereden naar de Natural Bridge, die bestond uit een stenen koepel waar een waterval een soort van inviel. Dit was ook waar vleermuizen en glowwormen zich vestigden. Na al de schitterende natuur hadden we toch wel wat honger gekregen.
Wederom een barbecue met nu een overheerlijke steak. Deze smaakte overheerlijk. Met een gevulde maag werd de camper zo dicht mogelijk bij Brisbane geparkeerd, zodat we daar de volgende dag vroeg konden zijn.

Zogezegd kwamen we in de vroege morgen aan op een camping in Brisbane. Na ons opgefrist te hebben werd besloten om een ferrytocht te maken en Brisbane vanaf het water te bekijken. De skyline van Brisbane was zo heel mooi te zien. Hierna heel cultureel het museum van moderne kunst bekeken, door sommigen interessanter gevonden dan anderen. En als afsluiter van de dag nog een rondje gedaan in het centrum van Brisbane. Nu eindelijk weer gebruik te kunnen maken van een keuken op de camping kon er weer een heerlijk rijstgerecht gemaakt worden. In de avond ook nog geskypt met onze achtergebleven vriend Dyon om elkaar weer op de hoogte te brengen van recente gebeurtenissen.

Tot zover dit verslag. Wij hopen dat we jullie weer wat leesplezier hebben kunnen geven.