Australië(2) - 13-18 april

13 april was de dag dat de camper werd gehaald! Bij aankomst viel de camper alleszins mee en zaten we vol energie om aan de grote rit van 1,5 maand te beginnen! We vertrokken wat later(rond half 2), aangezien er een belangrijk fifa toernooi van de avond ervoor afgemaakt moest worden bij Julian thuis. Dit toernooi werd abrupt verstoord door de manchester derby die op hetzelfde moment(1:00 am lokale tijd) gespeeld werd.

Toen alles eenmaal in de camper geïnstalleerd was, was Joren als eerste op de chauffeursstoel gaan zitten. Na een aantal stoepranden geraakt te hebben had hij het links rijden redelijk goed onder controle. De eerste boodschappen werden na een korte rit ook gedaan.

Het doel van deze dag was zo ver mogelijk op de great ocean road komen(Deze weg is ongeveer 200 kilometer lang en ligt ten westen van Melbourne aan de kust). Omdat we echter laat klaar waren met boodschappen doen kwamen we maar tot het begin van de great ocean road: het gehucht Airey's Inlet.
Ons stond dus een nachtje op een verlaten camping in Airey te wachten. We bleken ook de enige op de camping in het gehucht te zijn. De aardige eigenaar was blij dat wij er waren en we mochten van alle voorzieningen gebruik maken!

Als avondeten hebben we een echt Australisch pubgerecht gemaakt: Parmigiana. Dan denkt u natuurlijk: "Zo dat klink Italiaans! Dat zal een lekkere pasta worden!". Maar in plaats van een subtiel Italiaans gerecht is dit een Australische kipcordonbleu, overgoten met tomatensaus, waar ham, kaas en ui overheen zijn gegooid. De cordonbleu wordt in een pan gedaan en goudbruin gebakken totdat de kaas van de 'Parma' druipt. Met een 'sidesalad' erbij een goed voedzaam avondmaal. Na 's avonds de enige weg van het dorp over te zijn gelopen om uit te buiken, zijn we gaan slapen. De wekker werd om half 9 sochtends gezet om zoveel mogelijk van de volgende dag te kunnen maken!

Sochtends moesten we vroeg uit de veren voor het bezichtigen van het enige letterlijke en figuurlijke hoogtepunt in Airey: de vuurtoren. Na een paar foto's en het vervelen van een paar kaketoes zijn we weg gegaan voor een rit op de great ocean road. Bjorn reed vandaag(14 april). De great ocean road is een mooie geasfalteerde weg, langs de zee, met geweldig uitzicht op elk moment dat je om je heen kijkt!

Toen we bij het plaatsje Kenneth river kwamen zijn we op zoek gegaan naar koala's, maar deze helaas niet gevonden... Na 1 uur rond te hebben gelopen wel een papegaai en een ondefinieerbare paarse vogel gezien, wat de tocht toch nog een beetje goed maakte.

Hierna kwamen we aan in Apollo bay. Dat is een mooi kustplaatsje waar een geweldig uitzicht over de kustlijn was. Ook hebben we geluncht in Apollo bay met 'broodje parma', dat op een openbare barbecue door ons klaargemaakt werd. Deze barbecues staan door heel australie en mogen, op voorwaarde dat je ze weer schoonmaakt, gratis gebruikt worden.
Na een uurtje zijn we naar de vuurtoren van Otway gereden. Dat is het zuiderlijkste puntje van de great ocean road. Het meest noemenswaardige is het feit dat we daar onderweg de eerste koala's hebben gezien van de reis! Na enkele pogingen om de koala's scherp op de foto te krijgen zijn we doorgereden naar de Gibson steps. Dit is een trap in de rotswand naar een prachtig strand toe, waar een mooie rotspartij in zee stond. Daarna vervolgden we onze reis naar een plek die de 'twelve apostels' heet. De 'Twelve Apostels' zijn een aantal grote rotsen die uit de zee steken en door de zee zijn afgesleten van het vasteland. Hier zijn natuurlijk mooie foto's van gemaakt met de ondergaande zon en een wolkenpartij op de achtergrond.

Na dit geweldige natuurschoon weer gezien te hebben vervolgden wij onze reis over de great ocean road naar 'Port Campbell'. Hier werden nog snel wat kleine boodschappen gehaald voor het avondeten dat Bjorn vandaag zou verzorgen. De 'penne a la carbonara' waren heerlijk!(jaja deze keer wel echt Italiaans). De andere camping-gangers stonden versteld van de gezonde maaltijd die wij neerzette op dat moment. Ook hier mocht een salade natuurlijk niet ontbreken. De avond hebben we uiteindelijk, onder de sterrenhemel, met een kaartspelletje en een rood Australisch wijntje afgesloten.

Sochtends(15 april) zijn we goed op tijd vertrokken van de camping. Om half 10 was alles ingepakt, iedereen z'n tanden gepoetst en klaar om al het moois van Australië te bewonderen. Mark was vandaag degene die het links rijden uit mocht proberen. De eerste stop was: 'De Arch'. Dit is een door de natuur gevormde stenen boog die uitkomt in de zee. Een mooi spektakel met de schuimkraag die het water veroorzaakte bij het kletsen tegen de stenen aan. De zon was stralend en de zee helder blauw, hierdoor leek het hele schouwspel op een verfijnd Bob Ross schilderij! De volgende stop was de 'London Bridge', die 300 meter verder stond dan de Arch. Een kort ritje in de camper was genoeg om deze natuurlijk gevormde brug met twee bogen te bezichtigen. De eerste boog is helaas in 1990 ingestort, maar dat maakte het kolossale natuurschoon niet minder indrukwekkend.
Een kleine kilometer verder was de volgende stop 'The Grotto'. Wat na een wandel van 300 meter een uitzicht over de omgeving en een grot moest opleveren. In plaats van een grot was dit een soort gat, ontstaan door een "sinkhole", wat wederom een mooie boog opleverde, waar een spectaculair uitzicht over de zee door te zien was.

Na deze drie hoogtepunten van Port Campbell gezien te hebben, vervolgden wij onze weg naar Warrnambool. Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt om van de verschillende baaitjes, stranden en uitzichten te genieten. Tijdens het bezichtigen van een grote rotsformatie in zee, met het maken van de benodigde foto's erbij, sprak Bjorn de wijze woorden: "Je wordt hier een heel ander mens." Doelend op het genot wat wij hadden van het bezichtigen van deze prachtige plaatsen aan de great ocean road.

Dit was helaas het einde van de great ocean road, maar wel het begin van de rit naar 'The Grampians'! The Grampians is een nationaal park dat hemelsbreed zo'n 230 kilometer ten westen van Melbourne ligt.

Na 2 uur rijden vanaf Warrnambool kwamen we bij het begin van the Grampians. Het park, dat in de lengte bijna 100 kilometer lang is, bestaat uit veelal bos en heuvellandschap. Er zijn ook enkele bergen in dit nationale park waar vanuit de auto, over de doorkruisende snelweg, van de natuur genoten kan worden. Ons doel was een barbecueplek vinden om te kunnen lunchen en tegelijkertijd van het uitzicht te kunnen genieten! Helaas lukte het niet om hier een geschikte barbecueplek te vinden, dus zijn we gelijk de highlights gaan bezoeken van het park, te beginnen met de 'Reeds Lockout'. Dit was een uitzichtpunt over de zuidkant van het park. Een kilometer verder(lopen dit keer ipv met de camper) kwamen wij bij 'The Balconies'. Daf is een punt dat vooral het uitzicht de oost- en noordzijde van het park liet zien. Bij deze punten kon tientallen kilometers ver worden gekeken, wat zorgde voor een adembenemende kijk over het hele park! Na nog een uitkijkpunt te hebben bekeken, dat ook de moeite waard was, keerden we terug naar het enige dorpje dat the Grampians rijk is. Daar is uiteindelijk ook een kampeerplaats gevonden. Eenmaal aangekomen werd de barbecue aangezet en als echte 'Aussies' werd er een heerlijk diner met vlees in overvloed op tafel gezet!
Na het eten werd het spel 'great ocean road'-kaarten weer uit de kast gepakt om een potje te 'boompje bouwen'(voor ouderen onder ons: een variant van boeren bridge). Dit spel werd echter abrupt verstoort door een springende Australische vriend! Een kangoeroe kwam even kijken wat de stand was en kwam even voorbij huppen. Op aai-afstand werd de kangoeroe nog even een koekje uit de hand gevoerd waarna hij er, na een paar sprongen en natuurlijk wat foto's die gemaakt werden, weer vandoor ging. Dit was een mooie afsluiter van de dag! Morgen rijden we helemaal terug naar Melbourne om Brim op te halen en hem mee te nemen met een trip naar Philip island, een eiland ten zuid-oosten van Melbourne.

Deze ochtend(16 april) werd er door Joren gereden naar Philip island. Dit is een route van ongeveer 425 kilometer en onderweg in Melbourne moest Brim nog even opgehaald worden! Dit liep allemaal voorspoedig en na het vertrek rond 9 uur werd Melbourne rond 2 uur bereikt. Na even zoeken werd Brim gevonden en met 'navigator Mark' naast Joren werden de tolwegen vermeden en de route naar Philip Island ingezet. Rond 4 uur smiddags werd er het eiland op gereden en was de zoektocht naar een campingplaats gestart. Na de eerste camping te hebben afgewezen vanwege de torenhoge prijzen, reden we door naar de volgende camping. Ook deze was aan de dure kant, echter doordat Joren de camper tegen het paaltje bij de ingang van de camping plantte en hierbij de achterruit van de camper liet sneuvelen, besloten we toch bij deze camping te blijven. Ondanks dat er achterin de camper een extra ventilatiegat was ontstaan was het een goede, warme nacht.

De volgende ochtend(17 april) werden eerst nog wat zaken met de automonteurs afgehandeld. Deze bekeken het glas voor de achterruit alleen in Sydney te hebben, waardoor de ruit op z'n vroegst gerepareerd kan worden als wij in Sydney aan komen. Dit kon echter geen kwaad volgens de monteurs aangezien het raam geweldig was afgeplakt met ducttape en vuilniszakken. Brim kroop vandaag achter het stuur en reden we richting een nationaal park toe. Dit park heet 'Wilson's Promontery National Park'. In dit park hadden we een aantal plekken aangestipt om te bezoeken. Onder andere een aantal stranden en baaitjes en we wilden een berg beklimmen. De stranden zagen er prachtig uit en we hadden uitstekend weer! Eenmaal doorgereden kwamen we bij de Mount Oberon. Deze berg is ongeveer 580 meter hoog en kan helemaal tot de top beklommen worden. In het hoogseizoen gaan er busjes naar zo'n 500 meter hoogte waarna er zelf verder gelopen kan worden. Wij zitten helaas niet in het hoogseizoen, dus werden de loopschoenen uit de tas gehaald en bereidde iedereen zich mentaal voor voor een klim van ruim een uur. Eenmaal bij de top uitgekomen werd het klimmen beloond met een geweldig panorama uitzicht over de stranden waar we waren geweest en de bossen die het park beslaan. Het hoogste puntje voor de toeristen was voor ons niet goed genoeg, daarom besloten we een eigen route naar een andere top te klimmen, waardoor de zee nog beter in zicht kwam en je het gevoel had dat je echt boven alles stond! Nadat van iedereen een mooie foto was gemaakt op het puntje van de berg, besloten we een kampeerplek te zoeken. Deze werd midden in het park gevonden. Het enige vervelende was dat de receptie al gesloten was, maar omdat de toegang vrij was hebben we maar een plekje voor ons zelf gevonden. Met een kaartspelletje en een curry met rijst van Mark werd de dag afgesloten voor de camper. Deze camping bleek naast een thuis tenten, caravans en campers ook een thuis te zijn voor wombats. Deze dieren, die er uit zien als kruising tussen een klein varken en een bever, scharrelden de hele camping af. Hartstikke gezellig om af en toe, naast Brim, wat extra gezelschap te hebben!

Op 18 april vertrokken we vroeg richting de 'Ninety Mile Beach'. De receptie van de camping was nog steeds niet open dus gingen we er van uit dat alles in orde was. Het strand waar we aan het eind van de ochtend waren viel een beetje tegen. Zeker na al het natuurschoon wat we de afgelopen dagen hebben gezien. Het was een beetje vergelijkbaar met een strand in Nederland. Ook het wat meer bewolkte weer hielp niet mee de aan de stranden gegeven namen(Golden Beach, Paradise Beach) te geloven. Wel was er een klein natuurgebied in de buurt, waardoor we daar maar naartoe gingen. Na vijf kilometer op er onverharde weg te hebben gereden in het gebied, mochten we niet meer verder rijden. Dit omdat we geen vierwielaandrijving hebben met de camper en de kans op vast komen te zitten te groot was. We hebben nog kort geluncht in het park en zijn rechtsomkeert gegaan naar de stad Sale. Hier hebben we een kampeerplek voor de nacht gevonden. Dit caravanpark, dat naast een weg ligt en nou niet echt een geweldige uitstraling had, was wel goedkoop. Alle voorzieningen die we wilden waren aanwezig, dus hebben we besloten hier te overnachten. Na de taco's van Bjorn en Joren en een kaartspelletje met een biertje erbij zijn we naar bed gegaan. Morgen zal Brim op de trein naar Melbourne worden gezet en vervolgen wij onze weg naar Sydney!